آیا شما همیشه از سپاسگزاری نتیجه مثبت گرفته اید؟ آیا واقعا اعتقاد دارید که ضرب المثل "شکر نعمت نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند" صحیح است؟ اگر روراست و صادقانه باشیم، برای خیلی از ما ها شکر گزاری آنقدرها هم که دیگران تاکید میکنند جواب نمی دهد. برای همین بسیاری از ما آن را جدی نمی گیریم. اما حقیقتی که در این مقاله می خواهم به شما بگویم این است که سپاسگزاری واقعا معجزه می کند. اگر تا به حال از سپاسگزاری نتیجه فوق العاده نگرفته اید، برای این است که یکسری نکات حساس را در مورد آن رعایت نکرده اید.

1-   در سپاسگزاری احساس قدردانی داشته باشید.

تصور کنید در خیابان در حال راه رفتن هستید که یک فرد ناشناس به شما سلام می کند. لبخند می زند و یک شاخه گل زیبا به شما تقدیم می کند. چه احساسی نسبت به او در شما ایجاد می شود؟ مسلما کنجکاو می شوید بدانید او کیست و چرا این شاخه گل را به شما داده است؟

یا فرض کنید یک دوست قدیمی که مدتهاست شما را ندیده به یکباره در روز تولد شما هدیه ای برای شما ارسال می کند. بدون اینکه حتی بدانید تولد او چه تاریخی است و قبلا لطفی در حق او کرده باشیدف او بدون چشمداشت یک هدیه برای شما ارسال کرده است و شما بسیار خوشحال هستید.

در مورد اول و دوم شما چه حسی نسبت به این افراد دارید؟ در شما یک حس قدردانی وجود دارد. حس می کنید دینی به این افراد دارید و به دنبال فرصتی می گردید تا در یک زمان مناسب، لطف آنها را جبران کنید.

دقیقا همچین شخصی در زندگی همه ما وجود دارد. خدای بزرگ هر روز بدون چشمداشت نعمت های فراوان و لحظات ناب و به یاد ماندنی را به ما هدیه می دهد. ما روزانه بیشما موهبت از او دریافت می کنیم. موهبت هایی که تمام شدنی نیستند. این همیشگی بودن برخی موهبت ها گاه باعث می شود آنها را به حساب نیاوریم. همین اکسیژنی که هر روز وارد شش های ما می شود را در نظر بگیرید. اگر یک لحظه با کمبود اکسیژن مواجه شویم چقدر به زحمت خواهیم افتاد!

 

2-   قدردان نعمت هایی هم اکنون دارید باشید

بسیاری از ما آدمها دیگر این نعمت های خداوند را نمی بینیم. برای بسیاری از ما نعمت و لطف خداوند در گرو پول بیشتر و حساب بانکی بزرگ تر است. چقدر حاضرید به شما بپردازند و در قبال آن مبلغ، یک دست یا یک پای شما را بگیرند؟ چقدر حاضرید بپردازید تا دوباره پدر یا مادرتان را که سالهاست از دست داده اید دوباره برای لحظه ای ببینید؟

اولین دلیلی که سپاسگزاری در زندگی بسیاری از ما جواب نمی دهد به این خاطر است که بسیاری از این نعمت های گرانبها برای مادی عادی شده اند و یا حس می کنیم چون خداوند ما را آفریده، پس وظیفه دارد تمام نیازهای ما را برطرف کند. با این دید به زندگی و نیازهای برطرف نشده مان نگاه می کنیم و نه تنها شکری به جای نمی آوریم، بلکه در درونمان پر از نارضایتی و گله و شکایت است.

اما به دلیل اینکه بارها شنیده ایم که ناشکری خوب نیست و شکر نعمت نعمتت افزون کند؛ می گوییم خدایا شکرت! اما آیا واقعا این شکرگزاری واقعیست؟

3-   برای کائنات فیلم بازی نکنید

فرض کنید یک دوست کادویی به ما می دهد. وقتی آن را باز میکنیم میبینیم یک لباس بد رنگ و یا عطری است که اصلا بوی آن را دوست نداریم. اما برای اینکه او را ناراحت نکنیم به دروغ ظاهری مثبت و خوشحال به خود می گیریم و از او بسیار تشکر می کنیم. اما در درونمان هیچ رضایتی از هدیه ای که دریافت کرده ایم نداریم.

بسیاری از آدمها اینگونه سپاسگزار خداوند هستند. با بهبود اندکی که در زندگی و کسب و کارشان ایجاد شده تمام تلاششان را میکنند که به زور کمی حس مثبت داشته باشند و با چهره ای مثبت و خندان رو به آسمان نگاه کنند و بگویند خدایا متشکرم. اما اگر کمی عصبانی شوند لب به شکایت می گشایند که خدایا این چه زندگی ای است. این چه اوضاع و شرایط مسخره اقتصادیست! این چه همسریست! این چه فرزندیست! مگر من چه گناهی به درگاه تو کرده ام که اینگونه مرا عذاب میکنی!

به کمی قبل برگردیم. یعنی زمانی که این فرد هنوز عصبانی نشده. در این زمان هم کائنات کاملا حس دورنی شما را دریافت می کند. اگر بازیگر خوبی برای دیگران هستید و به راحتی میتوانید احساسات بدتان را از دیگران پنهان کنید، در مورد کائنات کلا این فکر را از سرتان بیرون کنید. کائنات به هیچ عنوان گول ظاهر شما را نمیخورد. زیرا اصلا با ظاهر شما کاری ندارد و تماما آنچه از شما دریافت می کند، احساسات شماست.

4-   شکرگزاری برای دریافت موهبت های بیشتر

گاهی اوقات ما از شرایط راضی نیستیم یا در بهترین شرایط، نعمت هایی که دریافت می کنیم خیلی جذابیتی برایمان ندارند که احساسات ما را تحریک کنند. اما می خواهیم از قانون سپاسگزاری برای دریافت نعمت های بیشتر استفاده کنیم. یعنی یک حالت حیله گر و طمع در درون ما وجود دارد و به این خاطر سپاسگزاری میکنیم که بیشتر دریافت کنیم. پس چون در این حالت هم قصد ما دریافت نعمت بیشتر است، حالت قدردانی و حال مثبتی که هنگام سپاسگزاری باید در ما ایجاد شود، نمی شود.

شکرگزاری واقعی و آن چیزی موجب افزایش نعمت های بیشتر می شود، باید همراه با یک حس قدردانی واقعی و یک رضایت درونی واقعی باشد. چیزی شبیه به همان حسی که نسبت به فردی که بدون انتظار به ما خدمت کرده اند، باید نسبت به خداوند داشته باشیم.

یک حس رضایت درونی واقعی و عمیق حس سپاسگرازی بدون چشمداشت است. همان حسی که در رتبه بندی احساسات بالاترین درجه را به خود اختصاص داده و بهترین و قدرتمندترین احساس یک انسان است. اگر بتوانید این حس را در طول روز بارها در خود ایجاد کنید، بمبارانی از اتفاقات خوب و معجزات بر سر شما باریدن خواهد گرفت.

سپاسگزاری را از همین الان شروع کنید و تلاش کنید احساس خوبتان را روز به روز خالص تر کنید و نتایج این سپاسگزاری را در قسمت نتایج گروه تحقیقاتی یکشو با ما به اشتراک بگذارید.